നീ …
പ്രണയത്തിന്റെ
പളുങ്ക് പാത്രം …,
ഒരു
മുല്ലപൂമോട്ടിന്റെ
പരിശുദ്ധി ..
എഴുതിരിയിട്ട
വസന്തത്തിന്റെ
വിളക്ക്…
ഞാന് …
വ്യര്തമാം
നീര്പ്പോളയുടെ
സ്വപ്നങ്ങള് പോലെ …
എത്ര കരിയിച്ചു കളഞ്ഞാലും
വീണ്ടും എന്നെ കാര്ന്നു തിന്നുന്ന
നീയെന്ന പ്രണയാര്ബുദം …
ഇനി ..
ഞാനൊന്നു
സഹാതപിചോട്ടെ …
എനിക്ക് വേണ്ടി …
പ്രണയത്തിന്റെ
പളുങ്ക് പാത്രം …,
ഒരു
മുല്ലപൂമോട്ടിന്റെ
പരിശുദ്ധി ..
എഴുതിരിയിട്ട
വസന്തത്തിന്റെ
വിളക്ക്…
ഞാന് …
വ്യര്തമാം
നീര്പ്പോളയുടെ
സ്വപ്നങ്ങള് പോലെ …
എത്ര കരിയിച്ചു കളഞ്ഞാലും
വീണ്ടും എന്നെ കാര്ന്നു തിന്നുന്ന
നീയെന്ന പ്രണയാര്ബുദം …
ഇനി ..
ഞാനൊന്നു
സഹാതപിചോട്ടെ …
എനിക്ക് വേണ്ടി …
No comments:
Post a Comment